Ferrari Fabrieksbezoeken 2019 - 8 tot 11 November 2019
De 4-daagse uitstap van Scuderia Ferrari Club Genk – Belgium anno 2019.
November, de tijd van het jaar om met onze vereniging weer op uitstap te gaan naar de alomgekende Ferrari fabrieken. Dit jaar had het bestuur op vraag van meerdere leden, gekozen om op vrijdag 8/11 op fabrieksbezoek te gaan. Dit omdat het in België op maandag 11/11 een vrije dag was en er dan een dag minder verlof opgenomen moest worden. U vraagt, wij draaien, het bestuur stemde na overleg hier in toe. Zodoende vertrokken we dan op 8/11 vanaf Brussels South - Charleroi richting Bologna. Na een vlucht van 1 1/2de uur landden we en de autocar van dienst stond ons reeds op te wachten. Enige consternatie was er omdat we 2 mensen te weinig aan boord van de autocar hadden. Plots kreeg onze voorzitter een bericht van het ontbrekende koppel vanuit Charleroi. Bleek dat hun paspoorten op de luchthaven gestolen waren en ze bij de politie zaten voor aangifte hiervan. Zoals stilaan naar gewoonte reden we dan eerst naar het M.E.F.. De tentoonstelling dit jaar stond in het teken van Timeless masterpieces.
Er stonden wagens die inderdaad tijdloos mooi zijn zoals de 250 California LWB uit 1958, de 750 Monza bouwjaar 1954, 166 Touring Inter van 1948 en meer van al dat moois. Maar de top was de Ferrari Monza SP1 2019. In het authentieke gebouw stonden er verschillende motoren van door de jaren heen. Hier kon je de evolutie op motorisch vlak aanschouwen. Nadien reden we dan verder naar Acetaia Boni. We kregen een omstandige uitleg over het maken en perfectioneren van zijn wijnazijn. Nadien volgde dan een proeverij samen met streekproducten. Heerlijk. Er werd nog door meerdere mensen een flesje, of meer, aangekocht. Vervolgens reden we naar ons hotel voor 3 nachten, het door ons allen gekend Hotel Arthur, onze uitvalsbasis voor de volgende dagen. Na een hartelijk ontvangst door Paolo met een hapje en een drankje, werden de kamers toegewezen en iedereen kon zich installeren en opfrissen voor het diner. Dit jaar kozen we voor Ristorante Cavallino, waarschijnlijk voor de laatste keer want het restaurant is gekocht door een sterrenchef en hij gaat er een sterrenzaak van maken met natuurlijk aangepaste prijzen en het laat zich raden welke richting die uit zullen gaan. De kwaliteit van spijs en drank was er goed. Nadien reden we dan terug naar Hotel Arthur, want morgen, zaterdag, zou een lange dag worden.
Om 8.45 uur stipt stonden we aan de poorten van de Ferrari fabrieken voor het geleide bezoek dat zo’n anderhalf uur zou duren en waar vele deelnemers naar uitkeken. Ook al omdat er dit jaar vele mensen waren die voor het eerst mee waren op onze uitstap. Voor hun ging een wereld open en zeker toen nadien de F1 afdeling bezocht werd waar zo’n 20 Ferrari F1 opgesteld staan annex de FXX wagens. Hierna reden we dan verder naar Collezione Umberto Pannini waar er een privémuseum is met Maserati. Hier wordt er ook Parmigiano kaas verbouwd. Menigeen van ons kocht er dan ook een spie van deze kaas en dit aan democratische prijzen. Na de rondleiding en de kaaskoopjes stapten we terug in de autocar en reden richting Dallara. Jep, de bouwer van vele succesrijke racewagens. Onderweg hielden we een picknickstop aan een tankstation. Aangezien de zon ook van de partij was, gebeurde de picknick gewoon buiten op het gras. Groot was de verrassing toen een bronskleurige La Ferrari passeerde en onze picknick nog wat extra kleur gaf. Even later vertrokken we weer en een half uurtje later kwamen we aan bij de Dallara fabrieken. Bij aankomst in het splinternieuwe onthaalcenter annex museum werden we in twee groepen verdeeld. Groep 1 bleef ter plaatse terwijl groep 2 verhuisde naar hal 2 en ging later met de autocar naar hal 3 die 2 km. verdop ligt. Wij, groep 1 gingen naar hal 1 waar een simulator stond en waar we een goede uitleg kregen over hoe een simulator werkt en nadien gingen we ook naar de designlokalen waar ook een 3-D printer stond die in werking was. Nadien kregen we schaalmodellen te zien die in de windtunnel uitgetest werden. We verhuisden dan naar hal 2 waar het maken van de carbononderdelen uit de doeken gedaan werd. We mochten ook even een inkijk nemen in de ovens waar de carbondelen onder druk en warmte vervaardigd worden. Nadien gingen we terug naar het museum waar we ook een gedetailleerde uitleg kregen over het ontstaan en groei van de firma Dallara. Ondertussen was ook de stichter, Gian Paolo Dallara, met een gezegende leeftijd van 82 jaar, aangekomen en velen onder ons wilden met hem op de foto en natuurlijk ook een handtekening. Het is een zeer minzame man en antwoordde iedereen op hun vragen. Er werd ook een groepsfoto gemaakt. Nadien reden wij, groep 1, naar hal 3 waar de Dallara Stradale gemonteerd wordt. Bij het aankomen daar kwam zo’n wagen net toe en de La Ferrari die wij aan het tankstation zagen, stond er ook geparkeerd. Foto’s werden er bij de vleet gemaakt. Hierna reden we terug naar het onthaalcenter waar we groep 2 oppikten om terug naar Hotel Arthur te rijden, dit nadat er een groepsfoto samen met de Heer Dallara gemaakt werd. Eenmaal aangekomen werd er een receptie gehouden voor het 35-jarig bestaan van de club. Het werd nog beter, Lesley, een lid van ons was jarig en nog beter werd het toen we vernamen dat er een huwelijksaanzoek gebeurd was bij een meereizend koppel. Iedereen ging nadien naar de kamer om zich op te maken om te gaan dineren bij Il piccolo mugnaio, of de kleine molenaar in het Nederlands. De sfeer zat er goed in, er werd met tafelserviëtten gezwaaid en liederen werden er ten berde gebracht. Gewoon prachtig om zien en een fijne afsluiting van de dag.
Dag 3 Zondag. Vandaag mocht iedereen iets langer in bed blijven liggen want we vertrokken pas om 9.15 uur richting Maranello om naar Museo Ferrari te gaan en voor de rest van de voormiddag was iedereen vrij om te gaan shoppen. Toen we het museo binnen gingen kwamen we eerst het bureau van Enzo Ferrari tegen. Groot was onze verwondering dat de mijnlamp, die ooit geschonken was aan Enzo Ferrari door onze club,terug op zijn bureau stond. Verwondering alom behalve voor één persoon, want hij wist er van. Onze voorzitter Giulio had het na veel en lang aandringen klaargekregen om de mijnlamp terug vanonder het stof te halen en haar terug op de rechtmatige plaats te zetten. Hartelijk dank Giulio en dit vanwege iedere reismetgezel. Na het bezoek en de plichtmatige foto’s trokken we dan het stadje in om de nodige Ferrari merchandising aan te kopen. Omstreeks 13.00 uur reden we dan naar Ristorante Lo Smeraldo waar we gingen lunchen. Dit is een gerenommeerd restaurant dat zijn ontstaan vond bij grootvader van de huidige uitbater. In 2015 werd het volledig vernieuwd en straalt het pure klasse uit. Wij, het bestuur, hadden een eregast uitgenodigd met niemand minder dan Mauro Forghieri. De ontwerper van menig succesvolle Ferrari racewagen zoals de F1 312 van onze Jacky Ickx, de 312 T van Nikki Lauda, de 312T3 van Gilles villeneuve enz. Ook bij de sportwagens was hij actief als ontwerper, hij ontwierp de zeer succesvolle 312 PB. Na de verwelkoming van hem en zijn gevolg door onze voorzitter werd er plaats genomen. Het eten was voortreffelijk en Giulio samen met Rocco hadden interessante gesprekken met hem. Halverwege werd er een pauze ingelast en menig medereiziger ging op handtekeningjacht. Posters, foto’s T shirts, noem het maar op, werden door hem gesigneerd. Nadien, voor het aansnijden van de dessertkoek, werd hem nog een presentje aangeboden onder de vorm van een mijnlamp. Giulio overhandigde de mijnlamp en Rocco gaf hem een nauwkeurige uitleg over de werking van de lamp. De heer Apicella,de restaurantbaas, en Paolo, de mede-eigenaar van Hotel Arthur, kregen beide ook nog een presentje in de vorm van een mijnwagentje.
Ondertussen liep de lunch uit en moesten we gedwongen het bezoek aan Collezione Righini schrappen. We weten dat er mensen waren die er op stonden om er een bezoek te brengen, maar helaas kon dit dus niet, maar bij deze beloven wij dat bij een volgende gelegenheid er zeker naar toe gegaan zal worden. We namen afscheid van de heer Forghieri en zijn gevolg en reden dan verder naar onze laatste afspraak voor deze reis: Giacobazzi wijnen. Na een degustatie en rondleiding doorheen het bedrijf, werd er wijnen aangekocht en reden we terug naar Hotel Arthur. Eenmaal daar aangekomen, wachtte er ons weer een receptie op, het hield niet op. Het nieuwe paar waarvan de man het huwelijksaanzoek had gedaan verraste ons met deze receptie. Het koppel werd natuurlijk door iedereen gefeliciteerd waarna het glas werd gehoffen. Als afsluiter van de reis gingen we voor een lichte maaltijd bij de buren van Hotel Arthur nl. Antica Osteria Cacciatori. Eerst een antipasta gevolgd door pizza. Het waren pizza met smaken allerhande, voor ieder wat wils dus. Er was zelfs pizza patate fritte, voor velen onder ons een primeur maar de frietjes verdwenen sneller dan de pizza zelf. Hierna nog een tasje koffie, groot of klein en iedereen wandelde terug naar hotel Arthur want morgenvroeg waren we bijtijds terug de baan op richting Aeroporto Marconi Bologna.
Na een gezwinde vlucht landden we terug op Brussels - South Charleroi. Onze metgezellen bedankten ons voor de prachtige belevenis die we hun dit jaar aangeboden hadden en vertrokken met een brede smile naar huis.
Wij als bestuur willen jullie ook allen bedanken voor de fantastische groep die jullie waren. Met bakken sfeer. Jullie allen hebben er iets onvergetelijks van gemaakt. Wij realiseren ons dat voor volgend jaar de lat enorm hoog gelegd is en we zullen dus op zoek moeten gaan naar iets wat minstens even goed zal worden en zelfs beter. Ook nog een welgemeende proficiat en veel geluk voor het aanstaande huwelijkskoppel vanwege het bestuur en alle leden.
