Mijn Prinselijke Maas Rondrit - 17 Juni 2019
Zoals het ondertussen reeds stilaan een traditie geworden is, is het voor de club op Pinkstermaandag de rondritdag. Dit jaar, ter gelegenheid van ons 35-jarig bestaan, hadden we besloten om het parcours in Genk en omstreken te houden. Hier liggen de roots van SFC Genk – Belgium en menig lid van onze vereniging. Genk, omdat de club hier geboren is en Mijn omdat voor velen onder ons de koolmijnen toch een rol gespeeld hebben, zei het als werkgever of als kind van een mijnwerker. Prinselijke Maas omdat deze stroom door de eeuwen heen een grote invloed heeft gehad over het ontstaan, reilen en zeilen van onze provincie.
We hadden dit jaar als vertrekpunt gekozen voor het mijndepot van Waterschei waar enthousiaste ex-mijnwerkers een cafeetje met mijnmuseum uitgebouwd hebben. Het was verzamelen geblazen vanaf 09.00 uur waar we in hun cafeetje een typisch mijnwerkersontbijt aangeboden kregen. Voor sommigen misschien een beetje ruraal maar vroeger was dit zo, er moesten krachten opgeslagen worden om de steenkool te delven. Na het ontbijt werden we onderverdeeld in 3 groepen en kregen we een uitgebreide rondleiding. Eerst werd er een film afgespeeld met uitleg over het leven op en in de mijn. Nadien gingen we onder leiding van een mijnwerkersgids de catacomben in van het imposante hoofdgebouw van de mijn van Waterschei. De uitleg was to the point en soms zelfs met een vleugje emotie wat het geheel toch wel een speciaal cachet gaf.
Na de rondleiding startten we met enige vertraging onze rondrit, die in 3 gedeeltes verdeeld was. Deel 1 leidde ons via landelijke wegen naar het rustieke Stokkem, dat deel uit maakt van de gemeente Dilsen – Stokkem. Hier gingen we het vlechtwerkmuseum in het Maascentrum De Wissen bezoeken. Maar eerst kregen we een film van een 12-tal minuten te zien over de Maas van bron tot monding. Hierin werd speciaal een gedeelte belicht over de Maas tussen Lixhe en Maasbracht, want hier vormt de Maas de grens tussen België en Nederland maar ook tussen Nederlands en Belgisch Limburg. Ook hier werden we weer onderverdeelt in 2 groepen waarvan groep 1 eerst de film te zien kreeg. Nadien ging die groep dan naar het vlechtwerkmuseum onder leiding van lokale gids Devos en werd er weer een degelijke uitzetting gegeven over het hoe en wat van het rietvlechten en de rol die de rivier Maas hier in speelde.
Na het afronden van dit bezoek werd er dan voor deel 2 vertrokken naar Vliermaal-root, deelgemeente van Kortessem, waar we opgewacht werden voor een receptie. Onderweg kregen we wel een flinke hoosbui te verwerken maar eenmaal aangekomen op kasteel Ridderborn te Kortessem, was die bui al snel vergeten. Het kasteel met zijn imposante tuinen, vijvers, bossen was enorm en sprak tot de verbeelding. Nog zo’n Limburgs pareltje wat een beetje verstoken ligt aan de rand van Haspengouw. De receptie werd er verzorgd door Jeannie en Lino met hun team. Het zijn stilaan onze huiskoks aan het worden en meer nog zij, Jeannie en Lino, hadden dit jaar de route van deze prachtige rondrit uitgezet. De receptie ging door in de prachtige zomertuin. Veel tuin was er niet maar de eigenaars hadden een benedenverdieping geschapen in de zomertuin en die was van top tot teen bekleed met de prachtige Marmara marmer. Er was een keuken voorzien, prachtige schilderijen hingen er aan de muren mooie kunstwerken al dan niet op een sokkel en centraal stond er een moderne tafel annex stoelen. In een bijgebouw staat er een maquette van het hoofdgebouw die tot in de puntjes afgewerkt is. In de maquette waren de leefruimtes nagemaakt tot in perfectie. In de gang ligt er parket, in de maquette ook, keuken, living met tapijt, badkamers, slaapvertrekken en zo verder waren tot in de puntjes identiek aan het hoofdgebouw. Drie jaar heeft men er met meerdere personen aan gewerkt en het mag echt gezien worden. Nadien gingen we op wandeling door de bossen, onder leiding van de eigenares, met uitsluitend loofbomen. Er waren wonderlijke dingen te zien en te beleven. Je merkte dat de eigenares uitgesproken ideeën er op na houdt en ze dan ook consequent volgens haar visie uitvoert.
Na het afscheid en een bloemetje voor de eigenares reden we dan terug richting Genk voor ons afsluitend diner in de voor ons stilaan vertrouwde zaal “De Schalm” te boxberg Genk. Er werd nog nagekaart over de rondrit tijdens de heerlijke maaltijd geserveerd door de kookploeg en omstreeks 19.00 uur vertokken de deelnemers druppelsgewijs naar huis met een prachtige Limburgse ervaring rijker. Menig deelnemer nam afscheid van ons met de felicitaties over onze organisatie van dit jaar.
Het moet gezegd dat de groep positief stond tegenover de dag en de afwezigen, al dan niet wegens redenen, deze keer echt ongelijk hadden. Misschien zien we hen hopelijk volgend jaar wel terug om er samen weer een fijne dag van te maken.
Tekst Dexters G.
